داستان

این روزها خبر انتشار ترجمه «اولیس» جویس در محافل ادبی پیچیده است. از یک‌سو «فرید قدمی» جلد اول اولیس را با همکاری نشر «مانیاهنر» به بازار نشر ارائه داده است. از سوی دیگر «اکرم پدرام‌نیا» نیز ترجمه جلد اول خود از «یولسیز»(اولیس) را با همکاری نشر «نوگام» در صف انتشار دارد، ترجمه‌ای که به گفته پدرام‌نیا در گفت‌وگو با ایسنا در مهرماه ۹۷: «با ویرایش دقیق و خلاقانه‌ «رضا شکراللهی» که آن ‌هم چندین ماه طول کشید آماده چاپ و انتشار است.»

هرساله جوایز ادبی متعددی تحت عناوین جشنواره، مسابقه و … برگزار می‌شود. این فعالیت‌ها در صورت برگزاری صحیح و داوری منصفانه می‎‌توانند در معرفی چهره‌های مستعد و جدید ادبی کمک قابل‌توجهی داشته باشند؛ هرچند ترکیب تکراری و یک‌نواخت داوران، شرکت برخی عوامل نشر در ترکیب داوری در سال‌های اخیر تردیدی بر استحکام و اثرگذاری این جوایز وارد کرده است؛ بااین‌حال در این گزارش مروری داشته‌ایم بر آخرین جوایز ادبی در حال برگزاری که همچنان مهلت ارسال اثر به آن‌ها باقی مانده است. لازم به ذکر است که جوایز ادبی همچون بوشهر، آب، خاتم و… نیز در مراحل پایانی خود به سرمی‌برند که در این گزارش به آن‌ها پرداخته نشده است.

بامداد جنوب ـ داود علیزاده:
در کتاب «این‌سو و آن‌سوی متن» عباس معروفی، نقل‌قولی از ابراهیم گلستان آمده است: «نگاه کن. ببین. بخوان؛ اما هرچه را که می‌خوانی قبول نکن یکهو. بسنج. یادگرفتن نه یعنی از برکردن، نه یعنی قبول کردن. گاهی یادگرفتن یعنی قبول نکردن» (معروفی،۷:۲۰۱۰)
هرکسی در ذهن، رویا و قصه‌ای دارد که شوق اشتراک‌گذاری وسوسه‌اش می‌کند تا دست‌به‌قلم شود. به نظر می‌رسد مثل تمام فنون دیگر این فن نیز باید در ساختار آموزشی آموخت؛ شاید از این نظر کلاس‌های داستان‌نویسی و… پاسخی به این نیاز باشد؛ هرچند در سال‌های اخیر این نوع کلاس‌ها به طرز بی‌سابقه‌ای توسط هر‌کسی! دایر شده است. به عبارت دیگر ویروس کارگاه‌های نویسندگی شیوع یافته است. در همین زمینه گفت‌گویی داشتم با نویسندگانی که تجربه شرکت در کارگاه‌های مختلف را داشتند که در ادامه خواندن آن خالی از لطف نیست.

در سال جاری «فروغ آذر» مجموعه داستان کوتاه «هیچ‌کس نمی‌آید» را به همت نشر «ری‌را» منتشر کرده است. اکثر داستان‌های آذر بر محور دغدغه‌های زنان است که در لایه‌های ذهن شلوغ؛ اما تنها و یگانه شخصیت‌ها می‌گذرد. دیگر وجه بارز داستان‌های وی، نوعی نگاه نوستالژیک به پدیده‌هاست که در گذر زمان دیگر در دسترس نیستند و شخصیت‌ها با تمسک جویی به نشانه‌هایی در دل موسیقی و مکان‌های خاطره‌انگیز و … تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند تا از پس ذهن حال‌گریز خود برآیند. مجموعه داستان «هیچ‌کس نمی‌آید» شامل ۲۱ داستان کوتاه است و نام کتاب نیز برگرفته از نام داستان نهایی این مجموعه است. گفت‌وگویی را با این بانوی نویسنده صورت دادیم که شما را به خواندن آن در ادامه دعوت می‌کنیم.

نشست‌های کانون ادبی «رهاوی» اصفهان به صد و شصت جلسه پیوسته در عصر شنبه‌ها رسیده است. جلسه‌ای که به‌قاعده خودش به ادبیات و به‌ویژه داستان می‌پردازد. این امر در گرو تلاش‌های مستمر سمیه سمساریلر، دبیر این انجمن محقق شده است. سمساریلر در کارنامه ادبی خود انتشار مجموعه داستان «زخم‌هایم کهنه نمی‌شوند» و «باید یک داستان بنویسم» را از نشر «نهفت» دارد. همچنین او کتاب «هشت قطعه زربفت» اثر «یانگ، جوئینگ- مینگ» را از انگلیسی ترجمه کرده که نشر «فراروان» آن را منتشر کرده است. درباره سپهر داستانی سمساریلر و فعالیت کانون ادبی رهاوی با او به گفت‌وگو نشسته‌ایم که شما را به خواندن آن در ادامه دعوت می‌کنم.
بامداد جنوب ششم اسفند ۹۷

یکی از دلایلی که باعث شد نسل ما کتاب‌خواندن را جدی نگیرند؛ فقدان نگاه حرفه‌ای به حوزه ادبیات کودک در دهه‌های گذشته بود. حالا نویسندگان جدیدی پا به عرصه گذاشته‌اند که دغدغه‌شان خلق آثار حرفه‌ای برای کودکان است. «زینب علیزاده لوشابی» یکی از بااستعدادترین و خلاق‌ترین نویسندگان این حوزه است با کارنامه‌ای درخشان که امیدوارم گفتگوی امروز باعث شود مخاطبان با این نویسنده بیشتر آشنا شوند. این گفتگو در روزنامه بامداد جنوب امروز شانزدهم بهمن منتشر شده است.