ایکئو هایاشی سال ۱۹۴۷ در توکیو متولد شد. او بعد از دوران مدرسه به دانشگاه کیو رفت. یکی از دو دانشگاه برتر خصوصی در توکیو، در رشته پزشکی تحصیل کرد و به عنوان متخصص قلب و عروق در بیمارستان کیو مشغول به کار شد و تا ریاست بخش عروق بیمارستان آسایشگاه ملی هم پیش‌رفت. او به گروهی تعلق داشت که در ژاپن آن‌ها را فوق نخبه می‌نامیدند. سرگشتگی انسان معاصر پدیده غریبی است. تا آنجا که حتی هایاشی نابغه را هم در گرداب خودش می‌کشاند. گویی او برای درک معمای هستی در پزشکی راه به جایی نبرده بود. هایاشی علی‌رغم همه مخالفت‌ها، در سال ۱۹۹۰ از شغل خودش استعفا داد.
خودبازنشستگی یک پزشک موفق از محل کارش به نظر رفتار عجیبی است؛ اما هنوز مانده بود تا هایاشی عجیب‌ترین رفتار عمرش را نشان دهد.
دوشنبه ۲۰ مارس ۱۹۹۵می‌توانست برای مردم توکیو یک روز بهاری خوشایند باشد اما ناگهان پنج نفر از فرقه اوم شینریکیو با گاز سارین( گازی سمی که بیست و شش برابر مرگبارتر از سیانور) به متروی توکیو حمله تروریستی کردند. ابعاد فاجعه بسیار وسیع بود. ۱۲ تن در روز حمله کشته شدند، ۵۰ نفر بعدها جان خودشان را از دست دادند و چندین هزار نفر دیگر نیز مصدوم شدند که آثار آن تاکنون باقی است.
هایاشی یکی از آن پنج نفری بود که به این حمله تروریستی اقدام کرده بود. موراکامی روایت این حمله و سرنوشت رنج‌بار بازماندگانش را در به صورت مستندنگاری در کتاب مترو نقل کرده است. دوست دارم درباره هایاشی بیشتر بدانم. در منابع فارسی سرنخی وجود ندارد. تنها منابع به کلیت حادثه تروریستی اشاره کرده‌اند و اجرای حکم اعدام شوکو ساهارا (رهبر فرقه اوم) که اخیرا بعد از سال‌ها اجرا شده است و ارجاعی بیشتر از کتاب مترو در دست نیست. در منابع دیگر هم از جزئیات زندگی او مطلب مبسوطی نیست؛ اما درک روند تحول یک انسان از مقام ناجی(پزشک) به تروریست به نظر شگفت‌انگیز می‌آید.
هایاشی اکنون ۷۱ ساله است. او در دادگاه به حبس ابد محکوم شده است و همچنان در حال سپری کردن دوران محکومیت است.
دیدگاهتان را بنویسید